ในหลายปีก่อนหน้านี้อาจจะเป็น ไรอัน กิ๊กส์ ที่รับหน้าที่ลงเล่นทางกราบซ้ายให้กับแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด แต่เมื่อย้อนกลับไปเมื่อศตวรรษก่อนนั้น งานนี้ตกเป็นของ จอร์จ วอลล์

       นักเตะชาวจอร์ดี้ถือเป็นปีกซ้ายที่โดดเด่นในทีมยุคที่ประสบความสำเร็จช่วงแรกของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ตลอดการค้าแข้ง 10 ปีของเขากับทีมปีศาจแดง เขาคว้าเหรียญแชมป์ไปครอง 4 รายการ ก่อนที่สงครามโลกครั้งที่ 1 จะมาหยุดยั้งอาชีพของเขา

       วอลล์เล่นให้กับหลายสโมสรแถบตะวันออกเฉียงเหนือซึ่งเป็นบ้านเกิด ก่อนที่จะได้ย้ายมาเล่นให้กับบาร์นสลี่ย์ในดิวิชั่น 2 ฟอร์มของเขาไปเตะตาแมวของของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด และในเดือนเมษายน 1906 เขาก็ได้ย้ายจากยอร์คเชียร์มาสู่แลงคาเชียร์

       ตอนนั้นทีมปีศาจแดงกำลังตั้งเป้าที่จะเลื่อนชั้นไปเตะในลีกสูงสุด และวอลล์ก็ช่วยซัดประตูให้ทีมไปถึงเป้าหมายนั้นได้สำเร็จ ประตูแรกของเขามาตั้งแต่ในนัดประเดิมสนามกับแคลปตัน โอเรียนท์ และแฟนๆ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ก็รู้เลยว่าสิ่งดีๆ กำลังจะเข้ามาสู่ทีมแล้ว

       ในฤดูกาล 1906/07 วอลล์ลงหลักปักฐานกับตำแหน่งปีกซ้าย และเขาก็ไม่พลาดลงเล่นเลยแม้แต่เกมเดียว เขาคว้าตำแหน่งดาวซัลโวของทีมเมื่อจบฤดูกาลได้ด้วยการยิง 11 ประตู

       เขาพัฒนาฝีเท้าขึ้นเรื่อยๆ ปีต่อมาเขาพลาดการลงเล่นไปเพียง 2 นัด แต่ก็ยิงประตูได้มากถึง 19 ลูก ช่วยให้แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด คว้าแชมป์ลีกได้เป็นสมัยแรก จากนั้นเขาก็มีชื่อเป็นผู้ทำประตูในการลงเตะแชริตี้ ชิลด์ สมัยแรก ซึ่งแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ถล่มควีนส์ พาร์ค เรนเจอร์ส ไป 4-0

       ปีต่อมาฟอร์มของทีมในลีกดร็อปลงไปเล็กน้อย แต่ก็มาประสบความสำเร็จในเอฟเอ คัพ แทน วอลล์ยังมีส่วนสำคัญที่ทำให้ทีมคว้าแชมป์ลีกสมัยที่ 2 ไปครองในปี 1911 และก็ค้าแข้งกับแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ต่อไปอีก 4 ปี ก่อนที่สงครามโลกจะมาถึง ซึ่งนั่นทำให้อาชีพค้าแข้งของเขากับทีมต้องยุติลง

       แต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่ได้กลับมาเป็นนักฟุตบอลอาชีพอีก หลังจบสงครามโลก วอลล์เซ็นสัญญากับโอลด์แฮม และก็เล่นให้อีกกับ 4 สโมสร ก่อนที่จะกลับมายังเมืองแมนเชสเตอร์อีกครั้งในปี 1927 คราวนี้เล่นให้กับแมนเชสเตอร์ ชิพ คานัล เอฟซี

เกียรติประวัติ

แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด

แชมป์ ดิวิชั่น 1 : 1907-1908, 1910-1911
แชมป์เอฟเอ คัพ : 1909
แชมป์ แชริตี้ ชิลด์ : 1908, 1911